नेपालमा पशुपंक्षीका लागि खोप लगाउने प्रचलन सन् १९३८ (वि.सं.१९९५) मा त्रिपुरेश्वरमा भेटेरीनरी डिसपेन्सरीको स्थापना भएपछि मात्र शुरु भएको पाईन्छ । त्यसपछि २०१७ सालमा त्रिपुरेश्वरमा “पशु चिकित्सा अनुसन्धानशाला” को स्थापना भएपछि गौगोटी रोगको लागि “गोट टिस्यू भ्याक्सिन” (जि.टि.भि.) को उत्पादन शुरु भयो र त्यसपछि क्रमशः पशुपंक्षीका अन्य भ्याक्सिनहरुको उत्पादन शुरु हुदै गयो । वि.सं. २०२७ सालमा सोही अनुसन्धानशालाबाट प्रथम पटक भेडाको गिदीबाट बनाईने रेविज भ्याक्सिन (२०% र ५% फेनोलाईज्ड सिप ब्रेन) को उत्पादन शुरु भयो । त्यसपछि २०३८ सालमा रेविज भ्याक्सिन उत्पादन गर्नको लागि एउटा छुट्टै नयां प्रयोगशालाको निर्माण भयो र सो प्रयोगशालामा २०४० सालमा मानिसमा कुकुरले टोकेपछि दिईने रेविज भ्याक्सिन (५% विपिएल इनेक्टिभेटेड सिप ब्रेन) को उत्पादन शुरु भयो र सो खोपलाई वि.सं. २०४३ सालमा विश्व स्वास्थ्य संगठन (WHO) बाट मान्यता प्राप्त भएपछि सोही साल देखि मानिसमा प्रयोग शुरु भयो । 

यस अनुसन्धानशालाको विस्तृत कार्यक्षेत्र, महत्वपूर्ण राष्ट्रिय जिम्मेवारी र भुमिकालाई दृष्टिगत गरी यसलाई एउटा केन्द्रीयस्तर स्वतन्त्र इकाईको रुपमा संचालन र विकास गर्ने गरी तत्कालिन सरकारको निर्णय अनुसार २०२८ सालमा औषधी उत्पादन आयोजना शाखाको रुपमा स्थापना गरियो । पछि २०४८ सालमा यस औषधी उत्पादन आयोजना शाखाबाट छुट्टिएर रेविज रोग नियन्त्रण आयोजना को नामले स्वतन्त्र निकायको रुपमा स्थापना भयो । त्यसको केहि वर्ष पछि २०५२ सालमा सो प्रयोगशालाको नाम परिवर्तन भई रेविज रोग नियन्त्रण तथा जनस्वास्थ्य संरक्षण शाखा रहन गयो । फेरी २०६१ सालमा सो प्रयोगशालाको नाम परिवर्तन भई रेविज भ्याक्सिन उत्पादन प्रयोगशाला हुन गयो ।

पछि विश्व स्वास्थ्य संगठनले भेडाको गिदीबाट बनाईने रेविज खोपबाट स्नायू तन्तुको कारण पक्षाघात हुन सक्ने संभावनालाई मध्यनजर गरी त्यस्तो खोप बनाउन र प्रयोग गर्न नहुने ठहर गरे पछि गिदीबाट तयार गरिने रेविज भ्याक्सिनको उत्पादन गर्न बन्द गरियो (डिसेम्वर ३०, २००६) । यसको केहि अघि (२००२ ई.सं.) देखि रेविज भ्याक्सिन उत्पादन प्रयोगशालामा टिस्यूकल्चर प्रविधीको प्रयोग गरी पशूको प्रयोजनको लागि रेविज भ्याक्सिनको परिक्षण उत्पादन गर्ने कार्य भैरहेको थियो । भेडाको गिदीबाट बनाईने खोपको उत्पादन बन्द भए लगत्तै यस प्रयोगशालामा उक्त टिस्यूकल्चर प्रविधीबाट रेविज खोपको उत्पादन गर्ने कार्य शूरु भयो (जनवरी २७, २००६) । हाल यस प्रयोगशालाले वर्षेनी करिव चालिस हजार डोज टिस्युकल्चर एन्टि रेविज खोप उत्पादन गर्ने गरेको छ । यसरी यस रेविज भ्याक्सिन उत्पादन प्रयोगशालाले टिस्युकल्चर प्रविधीबाट रेविज खोप उत्पादन गरी भेडाको गिदीबाट बनाईने खोपलाई विस्थापित गर्न सफल भएको छ । यो नयां टिस्युकल्चर प्रविधीको भ्याक्सिन विश्व पशु स्वास्थ्य संगठन को मापदण्ड अनुरुप भएको प्रमाणित समेत भएको छ । यो भ्याक्सिन उत्पादन गर्नमा जापान सहयोग संस्था जाईकाको प्राविधिक सहयोग रहेको थियो । त्यसैकारण यो भ्याक्सिनको नाम पनि नेपाल तथा जापान दुवैको नामको पहिलो अक्षर लाई लिएर “नेजा र्‍याब” राखिएको छ ।